“Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές αυτής της μικρής ζωής, δεν έχασα ποτέ την πεποίθησή μου ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Αν ήμουνα κλεισμένος σε κάποιο μαύρο λαγούμι, κοίταζα τα αστέρια.

Όταν έπεφτα μέσα σε λάσπες, έστελνα το βλέμμα στον ουρανό. Όταν ζεσταινόμουνα ξάπλωνα.

Όταν κρύωνα, έτρεχα.

Αν πεινούσα, τραγουδούσα.

Αν πονούσα, χόρευα.

Εξάλλου, τι άλλο είναι η αισιοδοξία πέρα από τεράστια και άδολη αγάπη για το παρόν;”

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δούσος Φώτης

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΣΗ : Μπόζου Αγγελική